Home sweet home

Zo, nu zit ik dan weer op de bank in mijn eigen huis. Vreemd dat alles me toch wel erg bekend voorkomt. Ik merk alleen dat ik steeds even moet nadenken waar ook alweer bepaalde spullen te vinden zijn hier in huis. Het tafeldekken duurt daardoor bijvoorbeeld iets langer dan ik gewend was.
Natuurlijk was ik gisteren in IJmuiden ontzettend blij mijn familie en een aantal vrienden op de kade te zien staan (met spandoeken, haha). Het besef dat de klus geklaard was, zorgde ervoor dat ik af en toe even een traantje moest wegpinken. En daarna was het heerlijk om Els weer stevig in de armen te kunnen nemen!
Ik heb het gevoel dat ik alles eerst nog eens voor mezelf op een rijtje moet zetten, maar ik besef in ieder geval dat het een fantastische onderneming is geweest. Ik heb geen moment spijt gehad dat ik eraan begonnen ben.
Vandaag heb ik wat onwennig rondgescharreld en ben ik met Els maar mijn eigen bootje eens gaan inspecteren. Misschien lijkt het vreemd na een half jaar op een groot zeilschip, maar ik heb wel weer zin om met mijn eigen boot te gaan zeilen.
Dit is het laatste blogje dat ik plaats van deze reis. Ik bedank iedereen die mij op deze manier heeft gevolgd en vooral degenen die hebben gereageerd. Dat was altijd ontzettend leuk en bemoedigend om te lezen.
En mensen die het aandurven, wil ik graag vertellen over mijn ervaringen waarbij ze ook nog naar mijn foto's zullen moeten kijken.

Gegroet landrotten!

Rolf