Eindelijk op weg
Door: Rolf
Blijf op de hoogte en volg Rolf
01 November 2012 | Verenigd Koninkrijk, Plymouth
Eindelijk is mijn site in de lucht! Alhoewel ik al 10 dagen met de leerlingen op de Wylde Swan zit, is het me tot nu toe niet gelukt om mijn verhaal op internet te krijgen. In Amsterdam en IJmuiden was onze internet verbinding te traag en op zee is er helemaal geen verbinding. Hier in Plymouth lukt het eindelijk wel.
Maar laat ik beginnen bij het begin.
Ik begon op 14 oktober met een week voorbereiden in Friesland (eerst op ons ‘zusterschip’ de Regina Maris in Harlingen, later op de Wylde Swan in Makkum). Dat betekende:
- materialen inkopen om experimenten te kunnen doen voor biologie, natuurkunde en scheikunde
- lessen voorbereiden
- veiligheidstrainingen volgen zoals brand blussen, EHBO, overleven op zee enz.
Op 21 oktober kwamen onze 30 leerlingen in Makkum aan boord. 18 meisjes en 12 jongens, hoofdzakelijk leerlingen van vwo 4, maar ook een paar havo 4, vwo 5 en één havo 3 leerling.
Het was de bedoeling om maandag uit te varen, maar omdat het de hele dag mistig was, vertrokken we pas dinsdag naar Tessel. Daar kregen we ’s middags bij het Koninklijk Instituut voor Zee Onderzoek (NIOZ)voorlichting over de experimenten die zij voor ons hadden bedacht. ’s Avonds vertrokken we om over de Noordzee naar IJmuiden te varen. Die tocht voldeed helemaal aan mijn verwachtingen. Prachtig om in het donker langs Den Helder en de rest van de Noord Hollandse kust te varen. Al die tijd werden er weliswaar een paar zeiltjes gehesen, maar de motor deed toch het meeste werk. De sluis van IJmuiden, en het Noordzee kanaal tot Amsterdam werden in het nachtelijk donker alleen op de motor bevaren. Uiteindelijk werd om half vijf aangelegd aan de cruise terminal. Aan de overkant konden we de Regina Maris zien liggen. Zij waren te laat uit Makkum vertrokken om nog op tijd op Tessel aan te komen en daarom over het IJsselmeer naar Amsterdam gevaren.
De rest van de dagen tot ons vertrek op 26 oktober werd gevuld met het ‘storen’ van het schip (= voedsel etc. inladen en gecontroleerd opbergen, b.v. onder alle bedden), klusjes aan boord en kennis maken met elkaar. Noemenswaard zijn de kookkwaliteiten van kok Andreas. Alles wat hij klaarmaakt, van ontbijt t/m avondeten, is ongelofelijk lekker. Helaas gaat hij in IJmuiden van boord.
26 oktober is de grote dag. We vertrekken, samen met de Regina Maris, uit Amsterdam richting IJmuiden. Er is pers aan boord (o.a. het Jeugdjournaal) en elke leerling mag één introducé (meestal een ouder) mee laten varen.
In IJmuiden leggen beide schepen achter elkaar aan en staat er bij elk schip een kleine menigte.
Na wat gespreken op de wal met familie en vrienden, gaan alle leerlingen en docenten aan boord en maken de schepen los om de sluis binnen te varen. Als de schepen door de sluis zijn, varen ze elk naar een andere kade om daar aan te leggen. Er moet toch nog van alles in orde worden gemaakt voordat er definitief kan worden uitgevaren.
Zaterdag 27 oktober varen we dan toch echt uit, op de motor met twee fokken als ondersteuning. Zodra we de pieren van IJmuiden voorbij zijn, blijkt er een behoorlijke wind te staan met dito golven. Het schip bonkt door het water en vrij snel verschijnen de eerste bleke gezichtjes. Niet veel later zijn nog maar zes leerlingen niet zeeziek. Die zes, samen met de docenten fungeren als kotsbuddy’s. Dat betekent dat wij emmertjes met onappetijtelijke inhoud legen, zeezieke leerlingen bemoedigend toespreken, proberen ze te laten drinken en ze naar hun slaapplek begeleiden als ze willen liggen. Bij het avondeten is de animo niet meer zo groot als voorheen.
De volgende morgen is niet alleen het weer opgeknapt, maar ook bijna alle leerlingen zitten er weer fris en vrolijk bij. Helaas, een paar uur later begint het weer te waaien en worden ook de golven hoger. De veldslag van de vorige dag herhaalt zich.
We zetten koers naar de Franse kust voor Honfleur waar we in een baai voor anker willen gaan om een nieuwe depressie af te wachten. Net als de vorige avond moet ik met een groepje leerlingen wacht lopen van 20.00 tot 24.00 uur. Dat betekent dat we stand by moeten zijn om bij allerlei klussen te helpen, zoals op de uitkijk staan, zeilen hijsen of juist weer laten zakken etc. Op zich geen onaardig werk, ware het niet dat het behoorlijk koud is. Ondanks vijf lagen kleding onder mijn wind- en waterdichte zeilpak rol ik, net als de vorige avond, moe en verkleumd in mijn kooi.
Maandagochtend blijken we voor anker te liggen in een zonovergoten baai. De kust bij Honfleur met Omaha Beach, is goed te zien. Iedereen warmt zich op en geniet van het zonnetje. Josje, de lerares Spaans, kan eindelijk weer doorgaan met haar dagelijkse lessen. ’s Avonds om half elf vertrekken we richting Plymouth. Onze kapitein Moritz (die kapitein was op de Stad Amsterdam tijdens de ‘Beagle’ reis) wil zo westelijk mogelij varen voordat we langs de Golf van Biscaje naar het zuiden afzakken. Deze keer varen we weliswaar op de motor, maar hijsen we nu vier voorzeilen. Het begint er op te lijken!
Pas als ik na middernacht in mijn kooi lig, beginnen er weer grote golven tegen het schip te bonken. Ondanks alle lawaai en momenten van licht zweven, val ik vrij snel in slaap.
De volgende dag verloopt redelijk rustig, alleen raken we het zonnetje langzaam kwijt. ’s Avonds varen we de haven van Plymouth binnen om daar de volgende depressies af te wachten. De voorspelling is dat we hier zeker tot zaterdag zullen liggen. Vandaag (31 oktober) zijn er door de regen hoofdzakelijk activiteiten aan boord. Lessen Spaans (waaraan ik ook mee doe), evaluaties met de leerlingen, grote schoonmaak (= Happy Hour) en onze uitstap organiseren naar Plymouth die voor morgen op het programma staat.
Als ik dit zelf teruglees, realiseer ik me dat er in de afgelopen drie weken heel veel gebeurd is. Dat belooft nog wat voor de komende vijf maanden!
Maar laat ik beginnen bij het begin.
Ik begon op 14 oktober met een week voorbereiden in Friesland (eerst op ons ‘zusterschip’ de Regina Maris in Harlingen, later op de Wylde Swan in Makkum). Dat betekende:
- materialen inkopen om experimenten te kunnen doen voor biologie, natuurkunde en scheikunde
- lessen voorbereiden
- veiligheidstrainingen volgen zoals brand blussen, EHBO, overleven op zee enz.
Op 21 oktober kwamen onze 30 leerlingen in Makkum aan boord. 18 meisjes en 12 jongens, hoofdzakelijk leerlingen van vwo 4, maar ook een paar havo 4, vwo 5 en één havo 3 leerling.
Het was de bedoeling om maandag uit te varen, maar omdat het de hele dag mistig was, vertrokken we pas dinsdag naar Tessel. Daar kregen we ’s middags bij het Koninklijk Instituut voor Zee Onderzoek (NIOZ)voorlichting over de experimenten die zij voor ons hadden bedacht. ’s Avonds vertrokken we om over de Noordzee naar IJmuiden te varen. Die tocht voldeed helemaal aan mijn verwachtingen. Prachtig om in het donker langs Den Helder en de rest van de Noord Hollandse kust te varen. Al die tijd werden er weliswaar een paar zeiltjes gehesen, maar de motor deed toch het meeste werk. De sluis van IJmuiden, en het Noordzee kanaal tot Amsterdam werden in het nachtelijk donker alleen op de motor bevaren. Uiteindelijk werd om half vijf aangelegd aan de cruise terminal. Aan de overkant konden we de Regina Maris zien liggen. Zij waren te laat uit Makkum vertrokken om nog op tijd op Tessel aan te komen en daarom over het IJsselmeer naar Amsterdam gevaren.
De rest van de dagen tot ons vertrek op 26 oktober werd gevuld met het ‘storen’ van het schip (= voedsel etc. inladen en gecontroleerd opbergen, b.v. onder alle bedden), klusjes aan boord en kennis maken met elkaar. Noemenswaard zijn de kookkwaliteiten van kok Andreas. Alles wat hij klaarmaakt, van ontbijt t/m avondeten, is ongelofelijk lekker. Helaas gaat hij in IJmuiden van boord.
26 oktober is de grote dag. We vertrekken, samen met de Regina Maris, uit Amsterdam richting IJmuiden. Er is pers aan boord (o.a. het Jeugdjournaal) en elke leerling mag één introducé (meestal een ouder) mee laten varen.
In IJmuiden leggen beide schepen achter elkaar aan en staat er bij elk schip een kleine menigte.
Na wat gespreken op de wal met familie en vrienden, gaan alle leerlingen en docenten aan boord en maken de schepen los om de sluis binnen te varen. Als de schepen door de sluis zijn, varen ze elk naar een andere kade om daar aan te leggen. Er moet toch nog van alles in orde worden gemaakt voordat er definitief kan worden uitgevaren.
Zaterdag 27 oktober varen we dan toch echt uit, op de motor met twee fokken als ondersteuning. Zodra we de pieren van IJmuiden voorbij zijn, blijkt er een behoorlijke wind te staan met dito golven. Het schip bonkt door het water en vrij snel verschijnen de eerste bleke gezichtjes. Niet veel later zijn nog maar zes leerlingen niet zeeziek. Die zes, samen met de docenten fungeren als kotsbuddy’s. Dat betekent dat wij emmertjes met onappetijtelijke inhoud legen, zeezieke leerlingen bemoedigend toespreken, proberen ze te laten drinken en ze naar hun slaapplek begeleiden als ze willen liggen. Bij het avondeten is de animo niet meer zo groot als voorheen.
De volgende morgen is niet alleen het weer opgeknapt, maar ook bijna alle leerlingen zitten er weer fris en vrolijk bij. Helaas, een paar uur later begint het weer te waaien en worden ook de golven hoger. De veldslag van de vorige dag herhaalt zich.
We zetten koers naar de Franse kust voor Honfleur waar we in een baai voor anker willen gaan om een nieuwe depressie af te wachten. Net als de vorige avond moet ik met een groepje leerlingen wacht lopen van 20.00 tot 24.00 uur. Dat betekent dat we stand by moeten zijn om bij allerlei klussen te helpen, zoals op de uitkijk staan, zeilen hijsen of juist weer laten zakken etc. Op zich geen onaardig werk, ware het niet dat het behoorlijk koud is. Ondanks vijf lagen kleding onder mijn wind- en waterdichte zeilpak rol ik, net als de vorige avond, moe en verkleumd in mijn kooi.
Maandagochtend blijken we voor anker te liggen in een zonovergoten baai. De kust bij Honfleur met Omaha Beach, is goed te zien. Iedereen warmt zich op en geniet van het zonnetje. Josje, de lerares Spaans, kan eindelijk weer doorgaan met haar dagelijkse lessen. ’s Avonds om half elf vertrekken we richting Plymouth. Onze kapitein Moritz (die kapitein was op de Stad Amsterdam tijdens de ‘Beagle’ reis) wil zo westelijk mogelij varen voordat we langs de Golf van Biscaje naar het zuiden afzakken. Deze keer varen we weliswaar op de motor, maar hijsen we nu vier voorzeilen. Het begint er op te lijken!
Pas als ik na middernacht in mijn kooi lig, beginnen er weer grote golven tegen het schip te bonken. Ondanks alle lawaai en momenten van licht zweven, val ik vrij snel in slaap.
De volgende dag verloopt redelijk rustig, alleen raken we het zonnetje langzaam kwijt. ’s Avonds varen we de haven van Plymouth binnen om daar de volgende depressies af te wachten. De voorspelling is dat we hier zeker tot zaterdag zullen liggen. Vandaag (31 oktober) zijn er door de regen hoofdzakelijk activiteiten aan boord. Lessen Spaans (waaraan ik ook mee doe), evaluaties met de leerlingen, grote schoonmaak (= Happy Hour) en onze uitstap organiseren naar Plymouth die voor morgen op het programma staat.
Als ik dit zelf teruglees, realiseer ik me dat er in de afgelopen drie weken heel veel gebeurd is. Dat belooft nog wat voor de komende vijf maanden!
-
03 November 2012 - 13:32
Else Van Erkel:
Ha die Rolf!
Nou, ik heb veel mensen het site adres doorgegeven!
Ik spreek/mail je natuurlijk ook buiten deze blog om, dus ik wist al veel (was ook bij veel zelf aanwezig) maar vind het toch weer heel leukom te lezen en de foto's waren nieuw. Leuk dat wij als familie er ook op staan!
Kussen!
Els -
03 November 2012 - 13:59
Kees:
Mooi Rolf!
Leuk om het verslag te lezen. Had niet gedacht dat zeeziekte zo'n volksziekte was.
Kun je ook een foto laten zien van je kooi? En hoeveel uren les geef je nu?
Hartelijke groet!
Kees
-
03 November 2012 - 15:26
Rick:
Ha die Rolf, Een frisse en winderige start zo te lezen. Was wel te verwachten, gezien het weer hier. Gelukkig had je een paar dagen om bij te komen in Plymouth. Dus morgen of zo weer fris en monter de stormgolf in. Na Biskaye (geen idee of je het zo schrijft) zal het wel beter worden met het weer, maar voorlopig ziet het er volgens buienradar nog niet erg fijn uit (dit om je een riem onder het hart te steken, of is het een hart onder de riem). Zo kom je natuurlijk amper aan lesgeven toe. Je zult je nachtwachten er hoop ik voorlopig wel op hebben zitten.
We houden contact. Waarschijnlijk pas weer vanaf Tenerife?
Succes en veel plezier.
Rick (uiteraard mede namens Margreet)
-
03 November 2012 - 16:35
Frank En Clara:
Dankzij Els kunnen we nu ook je Blog volgen. Het zal best hard gaan als jullie na het westen (vermoedelijk op de moter) naar het zuiden gaan afzakken. De beste plek om niet zeeziek te worden is achterop het schip of gewoon gaan liggen.
Heel veel plezier.
Frank -
03 November 2012 - 18:07
Margreet:
Hi Rolf
Leuk om je avonturen te lezen ! Dat is wel een pittige start geweest.
Ik begrijp dat jijzelf (nog) niet zeeziek bent geweest ?
Ach, voordat je het weet sta je zwetend op de Teide op Tenerife ,
waar wij met z'n viertjes lang geleden ook waren.
De beloofde foto's vaan het uitzwaaien stuur ik je nog.
Ik wens je een behouden vaart !!
groetjes margreet -
03 November 2012 - 19:10
Hanny & Hebe:
Ha die Rolf fijn dat je eindelijk online bent, want dan hebben af en toe wat te lezen en te kijken over die uitdagende reis van jou. Ik hoop dat het weer een beetje wil opknappen want met al die depressies in de buurt schieten jullie niet er op.
Veel mooi zeil weer en een goede vaart,
groetjes Hanny & Hebe -
03 November 2012 - 23:21
Els:
Ha, nu ben ik alweer de eerste die reageert! Niemand, ook ik niet, had natuurlijk zo snel na het eerste blog alweer een tweede verwacht!
Misschien lees je de reacties nog voor jullie koers zetten naar Tenerife. Zet m dan maar weer op!
Els -
04 November 2012 - 15:04
Bert Stals:
Ha Rolf,
goed om van je te horen; kon helaas niet in Ijmuiden zijn. Inmiddels Woudschoten achter de kiezen.
Man, ben ik als (bijna) leeftijdgenoot en zeiler jaloers. Ik ga er maar eens aan werken dit over een aantal jaren te doen als er dan nog zo een mooi initiatief bestaat.
Veel groeten, ook van Marleen; we hopen veel van je te horen!
Bert
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
