De overtocht

Zaterdag 15 december

We hebben het gehaald! Eindelijk zijn we dan in de Cariben beland. De tocht vanaf Tenerife heeft ons 21 dagen gekost. Dat valt nog mee, zeker omdat we vanwege een zieke leerling behoorlijk wat vertraging hebben opgelopen.
Na ons vertrek uit Santa Cruz de Tenerife zeilden wij rustig richting La Gomera. Daar zijn we ´s ochtends voor anker gegaan om te wachten op meer wind. Onder een strakblauwe lucht werd begonnen aan de eerste volledige lesdag (voor de helft van de leerlingen). Uiteraard werd die ´s middags onderbroken door een frisse duik in het prachtig heldere water. Na het avondeten begon de grote oversteek naar Dominica. Althans dat was de bedoeling, maar om elf uur ´s avonds werd besloten om naar La Gomera terug te keren. Een leerling bleek zo ziek te zijn dat onze arts de oversteek niet aandurfde zonder nader onderzoek. Zodoende lagen we de volgende ochtend in de haven van San Sebastian de La Gomera. Na onderzoek in het ziekenhuis werd besloten dat de leerling met de meegenomen medicijnen veilig haar reis kon vervolgen.
Dus vertrokken wij opnieuw richting Dominica. Er werd een westelijke koers gevaren vanwege de gunstige wind, maar na drie dagen bleek dezelfde leerling toch weer achteruit te gaan. Ze moest zo snel mogelijk van boord voor medische verzorging. Omdat nu de Kaap Verdische eilanden het dichtste bij waren, werd de koers verlegd naar het zuidoosten. Zodra het meisje veilig aan wal was (waar ze werd opgewacht door haar moeder), vertrokken wij weer richting Dominica. Omdat we al die tijd aan boord bleven, hebben we de Kaap Verdische eilanden alleen uit de verte kunnen bewonderen.
We hebben onderweg weer behoorlijke sterke wind gehad, wat de snelheid van het schip ten goede kwam. Maar elk voordeel enz.
Onderweg hebben we eindelijk vliegende vissen gezien. Soms leek het wel een zwerm vogels die laag over het water scheerde. Af en toe landen er een paar op het dek. Meerdere keren werden we begeleid door een groep dolfijnen en ook hebben we een aantal kleine walvissen gezien. Ook hebben we twee keer een dorade gevangen die ´s avonds uit de oven werd opgediend.
Tussen de Kaap Verden en Dominica blijkt verder heeeeeel veel water te liggen. Als je tijdens de overtocht maar twee keer een ander schip ziet, het bovendien constant 28 graden is en de zon voortdurend lijkt te schijnen, is een tropische regenbui een welkome afleiding. Leerlingen stormen dan in zwemkleding het dek op, gewapend met shampoo en doucheschuim, want nu kun je ongelimiteerd douchen!
Het is voor ons moeilijk voor te stellen dat het in Nederland winter is met sneeuw en temperaturen rond het vriespunt. Hier is het dus voortdurend 28 graden. Zelfs het zeewater midden op de oceaan had die temperatuur.
Over het algemeen gaat het met het studeren van de leerlingen redelijk goed. Eigenlijk gaat het net als in een gewone klas. Er zijn serieuze leerlingen die prima zelfstandig kunnen werken en er zijn leerlingen die moeite hebben met hun concentratie enz.
Het blijft grappig om te zien hoe de leerlingen verspreid over het dek zitten en daar met hun schoolwerk bezig zijn. Alleen de laatste twee dagen ging het wat moeizamer omdat de Atlantische Oceaan nog even ruig afscheid van ons wilde nemen met metershoge golven. Maar zoveel indruk maakte dat niet meer op ons, want wij zijn nu echte zeebonken!
Maar nu liggen we eindelijk voor anker bij Portsmouth in Dominica (want er schijnt hier geen geschikte haven te zijn) en vanavond genieten we allemaal van een feestelijke barbeque op het vasteland. We zullen een aantal dagen wat meer van dit prachtige groene eiland gaan bekijken, met als hoogtepunt een dagtocht naar het Boiling Lake, midden in het tropisch regenwoud. Voordat ik weer aan de kippenboutjes ga, wil ik alle familie en bekenden alvast een fijn kerstfeest wensen, want ik weet niet of ik voor die tijd nog in de gelegenheid ben om via Internet contact te leggen.