Groeten uit Havana
Door: Rolf Dahmen
Blijf op de hoogte en volg Rolf
18 Februari 2013 | Cuba, Havana
Havana, 18 februari 2013
Mijn vakantie op Curacao met Els en de jongens was natuurlijk geweldig. Ik was echt blij om ze te zien na al die maanden. Na wat hartelijke omhelzingen zijn we meteen naar de supermarkt gereden waar ik me even lekker te buiten ben gegaan. Ik had de afgelopen maanden toch wel het een en ander gemist. Vanaf nu was het elke ochtend ontbijt met gebakken eitjes met bacon! We hebben een heerlijke tijd door gebracht dankzij het mooie appartement aan zee, het prachtige weer, het heerlijke eten in leuke restaurants, het gezellige samenzijn en natuurlijk de PADI duikcursus die Tom, Sander, Rikkert en ik samen hebben gevolgd. Die cursus kostte trouwens veel tijd: natuurlijk door de duiklessen, maar ook door ons vele huiswerk en de diverse examens. Maar we zijn allemaal geslaagd en mogen nu tot 18 meter diep van de onderwaterwereld genieten.
Helaas was die heerlijke week te snel voorbij en moest ik met Els terugvliegen naar Panama. (Wat ook jammer was, was dat alle mannen de laatste paar dagen zich niet erg lekker voelden.) Els heeft me vanaf Panama City met de nachtbus teruggebracht naar de Wylde Swan die in Bocas del Toro op het eiland Colon lag. De volgende dag vertrok zij met de ferry naar Costa Rica om zich daar aan te sluiten bij een reisgezelschap met Roel en Marijke.
Wij vertrokken twee dagen later, zoals vooraf aangekondigd onder redelijk heftige omstandigheden. Een straffe wind tegen waardoor wij door de golven naar het noorden moesten beuken. Die nacht zullen weinigen geslapen hebben. Echter, na twee dagen ging de wind liggen, werden de golven kleiner en draaide de wind zelfs naar een voor ons gunstige richting. Dit hebben we dagenlang volgehouden tot we uiteindelijk in Havana waren beland. Zoals vrijwel de hele reis al gebruikelijk is, hadden we natuurlijk prachtig weer. Uiteindelijk hebben we een zeer relaxte overtocht naar Cuba gehad!
Na een dag aan boord waarop we allerlei gesprekken, clearings en vergaderingen hadden onder leiding van de directrice van School at Sea, zijn we de volgende dag bepakt en gezakt naar het Campo Julio Antonio Mello vertrokken. Dit is een in de jaren zestig gebouwd kampement waar communistische brigades uit allerlei landen op de wereld worden ontvangen. Eigenlijk moet het 'werden' zijn want wij bleken de enige bezoekers te zijn (en niet eens communistisch). We waren met ruim dertig bezoekers, terwijl er 82 medewerkers zijn. Het campo was spartaans ingericht, alles was van beton tot en met de terras tafels. Wel waren er hier en daar muurschilderingen aangebracht die altijd wel een verheffende tekst over het communisme of de partij bevatten. Hier brachten we gelukkig maar twee nachten door. ´s Nachts moest ik twee keer een kakkerlak van mijn kussen jagen en het ontbijt bestond uit een klein bruin bolletje met een vettige laag op de bovenkant verder melk of yoghurt en wonder boven wonder wat vers fruit in de vorm van stukjes papaya en ananas. Het programma was wel leuk. Er kwamen kunstschilders langs die wat uitleg gaven en de leerlingen aan het werk zetten, we werkten een dag op het land door cassava stammetjes te verplaatsen bij 30 graden, er werd voor ons door een buurtcommitee uit een naburig dorp een feest georganiseerd en we kregen natuurlijk uitgebreid uitleg over Julio Antonio Mello (een studentenleider uit de jaren 20-30 die mede de communistische partij heeft opgericht en in Mexico is vermoord op bevel van de toenmalige dictator van Cuba) en de functie van het campo.
Na twee nachten reden we (alles met onze eigen bus) weer naar Havana en bezochten daar een Kunstacademie waar onze leerlingen eerst werden rondgeleid en naderhand met 3e jaars studenten een aantal gezamenlijke tekeningen maakten. Ook bezochten we twee grote forten in het oosten van de stad. Bij het diner, in een tamelijk luxe restaurant, hoorden we eindelijk een Cubaans bandje spelen. Nadat ze hoorden dat wij uit Nederland kwamen, kregen we de salsa versie van ´Venus´ te horen. Een dag later waren het Museum van Schone Kunsten en de oude binnenstad van Havana ons doel. We besloten onze tour met een bezoek aan een door enthousiaste mensen geleide dansschool met hoofdzakelijk meisjes van 8 tot 18 jaar. Zij voerden voor ons een aantal leuke Spaanse/Cubaanse dansen op.
Hierna volgde een bezoek aan Vinjales, een stadje ten westen van Havana. We reisden hier naartoe met het openbaar vervoer. Vinjales ligt in een vallei tussen allemaal karstbergen (van kalksteen). In de vallei worden de tabaksbladeren gemaakt voor de duurdere soorten sigaren (Cohita´s). Het stadje zelf is voor Cubaanse begrippen zeer toeristisch met veel restaurants en winkeltjes. Toen ik hier acht jaar geleden met Els was, was het nog een dooie boel.
We logeerden allemaal in een aantal ´casas particulares´ in hetzelfde straatje. Ons programma bestond uit paardrijden, fietsen, salsa les, een bezoek aan een onderaards grottenstelsel met een tochtje over de onderaardse rivier en vrije tijd om in het stadje door te brengen. Na drie nachten namen we met weemoed afscheid van dit mooie gebied en onze uiterst vriendelijke huiseigenaren. Enig nadeel was dat we hier voor het eerst sinds lange tijd behoorlijk wat regen hebben gehad waardoor het de laatste dag zelfs koud (= 20 graden) begon te worden
Toen we op de Wylde Swan terug waren, bleek iedereen nu echt wel voldoende sigaren te hebben ingeslagen (uiteraard niet voor eigen gebruik, ze worden ingeleverd en door mij bewaakt totdat we in Nederland terug zijn).
Vandaag ben ik nog even op eigen houtje Havana ingegaan. Het kwam me allemaal bekend voor van acht jaar geleden. Ik kon zelfs ons oude hotel terugvinden. Inmiddels blijkt Havana zo door toeristen bezocht te worden dat je af en toe over de hoofden kunt lopen. Misschien dat ik me daarom maar weer vrij snel door een taxi bij het schip liet afzetten.
Overigens ben je met zo´n taxi blij als je er bent want met een gammele Lada 140 km per uur door de stad scheuren over een weg vol kuilen levert veel adrenaline op.
´s Middags ben ik boodschappen gaan doen om onze voorraden aan te vullen voor de overtocht naar Bermuda. Sinds onze kokkin in Panama van boord is gegaan (zoals gepland), houd ik de keuken een beetje in de gaten. Dat betekent dat ik de keukenploeg een beetje moet aansturen en moet controleren of de keuken ´s avonds weer helemaal schoon is. Uiteraard roer ik dan ook af en toe in een pan.
Morgen of overmorgen vertrekken we richting Bermuda, afhankelijk van de weersverwachting. Ik zal me daar weer netjes melden!
Dus … iedereen een hartelijk groet vanuit Havana.
Mijn vakantie op Curacao met Els en de jongens was natuurlijk geweldig. Ik was echt blij om ze te zien na al die maanden. Na wat hartelijke omhelzingen zijn we meteen naar de supermarkt gereden waar ik me even lekker te buiten ben gegaan. Ik had de afgelopen maanden toch wel het een en ander gemist. Vanaf nu was het elke ochtend ontbijt met gebakken eitjes met bacon! We hebben een heerlijke tijd door gebracht dankzij het mooie appartement aan zee, het prachtige weer, het heerlijke eten in leuke restaurants, het gezellige samenzijn en natuurlijk de PADI duikcursus die Tom, Sander, Rikkert en ik samen hebben gevolgd. Die cursus kostte trouwens veel tijd: natuurlijk door de duiklessen, maar ook door ons vele huiswerk en de diverse examens. Maar we zijn allemaal geslaagd en mogen nu tot 18 meter diep van de onderwaterwereld genieten.
Helaas was die heerlijke week te snel voorbij en moest ik met Els terugvliegen naar Panama. (Wat ook jammer was, was dat alle mannen de laatste paar dagen zich niet erg lekker voelden.) Els heeft me vanaf Panama City met de nachtbus teruggebracht naar de Wylde Swan die in Bocas del Toro op het eiland Colon lag. De volgende dag vertrok zij met de ferry naar Costa Rica om zich daar aan te sluiten bij een reisgezelschap met Roel en Marijke.
Wij vertrokken twee dagen later, zoals vooraf aangekondigd onder redelijk heftige omstandigheden. Een straffe wind tegen waardoor wij door de golven naar het noorden moesten beuken. Die nacht zullen weinigen geslapen hebben. Echter, na twee dagen ging de wind liggen, werden de golven kleiner en draaide de wind zelfs naar een voor ons gunstige richting. Dit hebben we dagenlang volgehouden tot we uiteindelijk in Havana waren beland. Zoals vrijwel de hele reis al gebruikelijk is, hadden we natuurlijk prachtig weer. Uiteindelijk hebben we een zeer relaxte overtocht naar Cuba gehad!
Na een dag aan boord waarop we allerlei gesprekken, clearings en vergaderingen hadden onder leiding van de directrice van School at Sea, zijn we de volgende dag bepakt en gezakt naar het Campo Julio Antonio Mello vertrokken. Dit is een in de jaren zestig gebouwd kampement waar communistische brigades uit allerlei landen op de wereld worden ontvangen. Eigenlijk moet het 'werden' zijn want wij bleken de enige bezoekers te zijn (en niet eens communistisch). We waren met ruim dertig bezoekers, terwijl er 82 medewerkers zijn. Het campo was spartaans ingericht, alles was van beton tot en met de terras tafels. Wel waren er hier en daar muurschilderingen aangebracht die altijd wel een verheffende tekst over het communisme of de partij bevatten. Hier brachten we gelukkig maar twee nachten door. ´s Nachts moest ik twee keer een kakkerlak van mijn kussen jagen en het ontbijt bestond uit een klein bruin bolletje met een vettige laag op de bovenkant verder melk of yoghurt en wonder boven wonder wat vers fruit in de vorm van stukjes papaya en ananas. Het programma was wel leuk. Er kwamen kunstschilders langs die wat uitleg gaven en de leerlingen aan het werk zetten, we werkten een dag op het land door cassava stammetjes te verplaatsen bij 30 graden, er werd voor ons door een buurtcommitee uit een naburig dorp een feest georganiseerd en we kregen natuurlijk uitgebreid uitleg over Julio Antonio Mello (een studentenleider uit de jaren 20-30 die mede de communistische partij heeft opgericht en in Mexico is vermoord op bevel van de toenmalige dictator van Cuba) en de functie van het campo.
Na twee nachten reden we (alles met onze eigen bus) weer naar Havana en bezochten daar een Kunstacademie waar onze leerlingen eerst werden rondgeleid en naderhand met 3e jaars studenten een aantal gezamenlijke tekeningen maakten. Ook bezochten we twee grote forten in het oosten van de stad. Bij het diner, in een tamelijk luxe restaurant, hoorden we eindelijk een Cubaans bandje spelen. Nadat ze hoorden dat wij uit Nederland kwamen, kregen we de salsa versie van ´Venus´ te horen. Een dag later waren het Museum van Schone Kunsten en de oude binnenstad van Havana ons doel. We besloten onze tour met een bezoek aan een door enthousiaste mensen geleide dansschool met hoofdzakelijk meisjes van 8 tot 18 jaar. Zij voerden voor ons een aantal leuke Spaanse/Cubaanse dansen op.
Hierna volgde een bezoek aan Vinjales, een stadje ten westen van Havana. We reisden hier naartoe met het openbaar vervoer. Vinjales ligt in een vallei tussen allemaal karstbergen (van kalksteen). In de vallei worden de tabaksbladeren gemaakt voor de duurdere soorten sigaren (Cohita´s). Het stadje zelf is voor Cubaanse begrippen zeer toeristisch met veel restaurants en winkeltjes. Toen ik hier acht jaar geleden met Els was, was het nog een dooie boel.
We logeerden allemaal in een aantal ´casas particulares´ in hetzelfde straatje. Ons programma bestond uit paardrijden, fietsen, salsa les, een bezoek aan een onderaards grottenstelsel met een tochtje over de onderaardse rivier en vrije tijd om in het stadje door te brengen. Na drie nachten namen we met weemoed afscheid van dit mooie gebied en onze uiterst vriendelijke huiseigenaren. Enig nadeel was dat we hier voor het eerst sinds lange tijd behoorlijk wat regen hebben gehad waardoor het de laatste dag zelfs koud (= 20 graden) begon te worden
Toen we op de Wylde Swan terug waren, bleek iedereen nu echt wel voldoende sigaren te hebben ingeslagen (uiteraard niet voor eigen gebruik, ze worden ingeleverd en door mij bewaakt totdat we in Nederland terug zijn).
Vandaag ben ik nog even op eigen houtje Havana ingegaan. Het kwam me allemaal bekend voor van acht jaar geleden. Ik kon zelfs ons oude hotel terugvinden. Inmiddels blijkt Havana zo door toeristen bezocht te worden dat je af en toe over de hoofden kunt lopen. Misschien dat ik me daarom maar weer vrij snel door een taxi bij het schip liet afzetten.
Overigens ben je met zo´n taxi blij als je er bent want met een gammele Lada 140 km per uur door de stad scheuren over een weg vol kuilen levert veel adrenaline op.
´s Middags ben ik boodschappen gaan doen om onze voorraden aan te vullen voor de overtocht naar Bermuda. Sinds onze kokkin in Panama van boord is gegaan (zoals gepland), houd ik de keuken een beetje in de gaten. Dat betekent dat ik de keukenploeg een beetje moet aansturen en moet controleren of de keuken ´s avonds weer helemaal schoon is. Uiteraard roer ik dan ook af en toe in een pan.
Morgen of overmorgen vertrekken we richting Bermuda, afhankelijk van de weersverwachting. Ik zal me daar weer netjes melden!
Dus … iedereen een hartelijk groet vanuit Havana.
-
19 Februari 2013 - 09:12
Hanny & Hebe:
Ha die Rolf,
Weer een mooi verhaal over je reis met mooie foto's. Nog twee eilanden en twee maanden en we kunnen je weer begroeten.
tot dan Hanny & Hebe
-
19 Februari 2013 - 10:20
Rob Kok:
Hoi Rolf,
Bedankt voor je verslag. Erg leuk om zo op de hoogte te blijven van je reiservaringen.
En heel fijn voor je dat Els en de kids zijn geweest.
Ik neem voorlopig de zang voor mijn rekening bij het oefenen. Maar ik geef het stokje gauw weer over aan jou als je terug bent.
Groetjes en nog veel plezier.
Rob -
19 Februari 2013 - 10:48
Els:
He!
Leuk verslag! Waren er nou ook veel meer restaurantjes en winkeltjes in Havanna zelf?
En Vignales zag er wel opgeknapt uit zeg!
Die overnachting in dat Campo leek me idd spartaans, heel anders dan mijn lodges in Costa Rica :)
En voor de lezers van dit verslag: het linker hotel aan het water in Bocas del Toro was mijn hotelletje! Het schip lag er recht tegenover.
Nou, dagdag! Kus!
Els -
19 Februari 2013 - 14:41
Marijke En Roel:
Hoi Rolf,
Leuk weer wat van je te horen. Al reizende door Costa Rica met Els waren we nog wat extra bezig met waar je zit en hoe het gaat. Een heel gekke gewaarwording om vlakbij te zitten en niet even te kunnen zwaaien. We hebben een erg aangename reis gehad zoals je ongetwijfeld van Els gehoord zult hebben en begrijpen nu helemaal dat jij 20 gr koud vindt. Wel fantastisch die tropen met al dt groen en die mooie geluiden, zeker als je hier weer aankomt en het toch wel heel erg grijs is in Nederland.
Jij hebt nog even te gaan en we wensen je nog veel genoegen.
Veel groeten, Roel en Marijke. -
19 Februari 2013 - 15:59
Sander:
Hallo! Zo te horen ben je weer helemaal beter en lekker aan het genieten, mooi!
Wij gaan over anderhalve week de echte kou opzoeken (al hopen we natuurlijk ook op een lekker zonnetje) in Veysonnaz, een Zwitsers ski-dorp.
Ben benieuwd naar de sigaren... ;-)
Groetjes,
Sander, ook namens Annelie! -
20 Februari 2013 - 11:43
Tom:
Hee Rolf,
Haha, de salsaversie van Venus. Dat kan haast niet slechter zijn dan het origineel, of toch? Ik ben benieuwd hoeveel Cohita's je in het ruim hebt weten te krijgen. Nog duik-mogelijkheden bij Bermuda? Je Padi-aanvraag neem ik komende donderdag mee naar Amersfoort, dan kan Els het met pasfoto opsturen. Buen viaje!
Tom -
24 Februari 2013 - 12:55
Henk&Anita:
Ha die Rolf,
Bedankt voor je felicitatie. Inderdaad, wij krijgen steeds meer vis/vaar tijd. V.a. oktober helemaal niet meer werken. Wederom een geweldig verslag!! Goed om te lezen dat je nu tot 18m.diep kan en mag duiken - altijd goed om ons kunstaas te redden. Hou de sigaren svp droog en heel, wat is mooier om met een heerlijke sigaar en een goed glas op het achterdek straks thuis al je belevenissen nog eens door te nemen.
Groeten henk&anita -
24 Februari 2013 - 20:05
Rikkert:
Hola papi! Mooi verhaal weer. Maar die hobbelige Lada-rit met 140 per uur, daar schrik je niet voor terug met al die woelige baren achter de rug toch? En nu met jouw aansturing van de keuken, kan je misschien als laatste gang eens een lekker sigaartje serveren? Dat mag ook bij ons als je weer terug in NL bent hoor :) Geniet verder! -
26 Februari 2013 - 10:27
Egbert Boerma :
Dag Rolf,
Weer een mooi verslag van een geweldige reis en ervaring. Mooi dat je je hebt kunnen opladen aan je gezin - ook dat was nodig.
Blijf maar weer lekker bezig op dat schip, zowel met onderwijs als met de aanverwante zaken. Ik dacht trouwens dat er in Cuba alleen maar van die grote, oude Amerikaanse mega-auto's rijden, maar dat is kennelijk alleen op de foto's. Een Russiche auto lijkt ook meer voor de hand te liggen in Castro's paradijs, maar kennelijk is zo'n rit minder hemels. Dan maar weer de rustige oceaan op.
Weer een mooie trip en tot het volgede bericht.
Hartelijke groet,
Egbert -
27 Februari 2013 - 15:55
Rick:
Ha die Rolf,
Krijg je dit mailtje pas als je op de bermuda's bent, maar is niet zo erg denk ik. Els is in ieder geval weer veilig aangekomen in ons kille kikkerlandje, hebben Margreet en ik kunnen constateren na onze eigen (zeer korte, voor jouw gevoel) vakantie op La Palma. Jammer dat je een tijdje ziek was, maar dat hoort er allemaal bij zullen we maar denken. Prachtig verslag weer van je voortgezette reis. Kom je nu zeker met allemaal prachtige recepten thuis om je familie en vrienden te verwennen als hoofdkok? We kunnen niet wachten!
Wel we zien weer uit naar je volgende verslag. Spannende verhalen zeg!
Groet
Margreet en Rick
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
